Cambrai in beeld 29

Van Foudrain via Couvron, Crépy-en-Laonnois, Aulnois-sous-Laon, Chantrud enVesles-et-Caumont naar Missy-lès-Pierrepont.

 

Klik op de foto voor een vergroting

Deutsche Soldatenfriedhof Fourdrain bevat 1907 Duitse graven.

Duitse grafsteen op Deutsche Soldatenfriedhof Fourdrain.
De Duitse militaire begraafplaats Fourdrain werd door de Franse militaire autoriteiten aangelegd als collectieve begraafplaats. Ze hebben ongeveer 1.000 Duitse oorlogsslachtoffers uit 18 aangrenzende gemeenschapsgebieden herbegraven, evenals dode mensen van de begraafplaats in de buitenwijk La Bovette hier. Na de Duitse opmars in de nazomer van 1914 werden in Fourdrain verschillende ziekenhuizen opgezet, waar veel van de ernstig gewonden bezweken aan verwondingen opgelopen tijdens de gevechten bij Chemin-des-Dames en in de Soissons-St. Quentin leed zowel in de jaren 1915 en 1917 als tijdens de defensieve en terugtrekkende veldslagen in de zomer en herfst van 1918.

Dorpsmonument van Couvron.

Daarnaast waren er soldaten die stierven door ziekte of als gevolg van ongelukken. Degenen die hier rustten behoorden tot troepen wier thuisgarnizoenen zich in Oost- en West-Pruisen, Posen, Brandenburg, Saksen, Thüringen, Hessen, Baden, Beieren, Lotharingen, Westfalen en het Rijnland bevonden, evenals in de Hanzesteden Bremen, Hamburg en Lübeck.  

De eerste reparatiewerkzaamheden om de toestand van de begraafplaats te verbeteren werden vanaf november 1928 uitgevoerd door de Duitse Oorlogsgravencommissie op basis van een overeenkomst die in 1926 met de Franse militaire autoriteiten was bereikt. Naast de vergroening van het grafveld werd er uitgebreid boom- en struikbeplanting uitgevoerd, evenals de omranding van de gemeenschappelijke graven, het plaatsen van een gedenksteen en de aanleg van een nieuwe entree met trap en een gesmede poort. Het probleem van het permanent markeren van de graven bleef onopgelost vanwege een gebrek aan buitenlandse valuta en de Tweede Wereldoorlog. Definitief ontwerp Nadat op 19 juli 1966 de Frans-Duitse oorlogsgravenovereenkomst was gesloten, kon de Duitse Oorlogsgravencommissie - financieel gesteund door de federale overheid - het definitieve ontwerp van de Duitse militaire begraafplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog in 1966 uitvoeren. Frankrijk. In 1966 werden - dankzij een aanzienlijke schenking van de stad Duisburg - de vroegere voorlopige houten grafstenen vervangen door kruisen van natuursteen met gegraveerde namen en data van degenen die hier rusten. Tussen 1965 en 1967 hielpen deelnemers aan jeugdkampen van de Volksbund bij het groener maken van de begraafplaats en de aanleg van de toegangsweg.

Toegangssteen tot de begraafplaats.

Als centrale markering werd een hoog kruis opgericht en centraal achterin bevindt zich deze wand met ervoor de massagraven.

Van de 1.907 doden rusten er 1.261 in individuele graven; 4 bleven naamloos. Van een gemeenschappelijk graf met 646 doden zijn er slechts 15 bij naam bekend. De drie graven van de martelaren van het joodse geloof werden geïdentificeerd door grafstenen van natuursteen. De Hebreeuwse karakters zeggen: 1. (boven) Hier begraven rust... 2. (onder) Moge zijn ziel worden geïntegreerd in de kring van de levenden.

Het centrale kruis op Deutsche Soldatenfriedhof Fourdrain.

Ook hier wordt nog altijd herdacht.

Plaque in Crépy-en-Laonnois, met de tekst:
Geboorteplaats van Emile Dewoitine, vliegtuigbouwer.Dewoitine was een grote naam in de vliegtuigbouw, met name voor de Tweede Wereldoorlog.

De locatie van de plaque in Crépy-en-Laonnois.

Op de de mairie van Aulnois-sous-Laon is een plaque aangebracht ter herdenking aan de bezetting van 1914 tot 1918.

De tekst luidt:
"Aulnois-sous-Laon occupée pas l'ennemi de septembre 1914 à ocrobre 1918 a été en partie détruite par le bombardement et les dégradations dont elle a été l'objet . Malgrès les souffrances endurées au cours de l'occupation et les dégats subis, a toujours conservée intacte sa foi au succés final"
of
"Aulnois-sous-Laon, bezet door de vijand van september 1914 tot oktober 1918, werd gedeeltelijk verwoest door het bombardement en de schade waaraan het werd blootgesteld. Ondanks het leed dat hij tijdens de bezetting heeft doorstaan en de geleden schade, heeft hij altijd zijn geloof in het uiteindelijke succes intact gehouden."

Een tweede plaque geeft een mooi inkijkje in de emoties van destijds en is aangebracht ter gelegenheid van de terugkeer van de Elzas en Lotharingen in 1918.

De ferme de Chantrud, ten oosten van Verneuil-sur-Serre.

De boerderij ligt langs de noord-zuidroute tussen Laon en Marle. Op de gevel hangt deze recente plaque ter herinnering aan de bevrijding van de boerderij.

Een tweede plaque biedt meer context:
"Le sang de vos camarades tombés sur le sol de France mêlé au sang de nos soldats a rendu indissolubles les liens d'affection qui nous unissent." - Général Vincendon, commandant van de 59e divisie.
 
"De Vrienden van het 370th Illinois Infantry Regiment dragen deze plaquette met trots op ter ere van de 41 mannen van de 370th die begin november 1918 het ultieme offer brachten voor de vrijheid en om hun Franse kameraden hier op Chantrud Farm te steunen.
 
Plaquette aangebracht op 17 september 1918 in aanwezigheid van de familie Vuilliot, eigenaren van de Chantrud-boerderij, en kolonel Scott en Beverly Scott, die het Friends of the Victory-monument vertegenwoordigen, gewijd aan het 370e RIUS in Chicago-Bronzeville (Ilinois)"

Locatie van beide plaques aan de landweg langs de boerderij.

De tekst luidt:
 
"A la mémoire des combattants du bataillon mixte du pacifique morts aux combats pour la libération de Vesles et Caumont et de la plaine du Marlois le 25 octobre 1918, cités à l'ordre de la 4e armée n°349 du 10 décembre 1918, JO du 15 avril 1919"

Zeer opvallende plaque op het dorpmonument van het dorpje Vesles-et-Caumont. De inscriptie bedankt het
unieke Bataillon Mixte du Pacifique voor haar bevrijding.
Deze eenheid, opgericht in 1916, werd tijdens de Eerste Wereldoorlog naar het vasteland van Frankrijk gestuurd. Ontstaan als een bataljon van Pacifische schutters (BTP, opgericht in Nouméa op 4 juni 1916), werd het het gemengde bataljon van de Stille Oceaan en vervolgens het Pacifische marcherende bataljon in april 1917. Bij zijn terugkeer naar de eilanden in 1919 werd het ontbonden. Het contignent bestond uit schutters, Canaque-vrijwilligers en Polynesiërs van de Franse kolonien van Oceanie, die al dan niet in Noumea woonden, vandaar de gemengde naam.
 
Op 3 juni 1916 gingen duizend rekruten, waaronder 596 Canaque-schutters, aan boord van de Ganges om zich bij het front aan te sluiten. Hun wimpel was gemarkeerd met een vliegende vos, een vleerluissoort. Ze vochten in Aisne, Oise, Champagne, en sommigen ook aan het oostfront.  300 van hen stierven in de loopgraven. Deze soldaten kregen de bijnaam “Niaoulis”, naar de naam van een boomsoort uit Nieuw Caledonie.
 

Een andere plaque gaat dieper op het bataljon in:
"25 octobre 1918 - 25 octobre 1998 - Au 4e Bataillon du Pacifique - La commune reconnaissante"
"A l'ordre de la 10e Armée
Le Maréchal de France Commandant en chef des Armées de l'Est a décidé à la date du 30 novembre 1918 que le IV B.M.P. serait cité à l'ordre de la 10e Armée avec le motif suivant :
Le 25 octobre 1918 sous les ordres de son chef le Commandant GONDY s'est porté d'un seul élan sous un violent bombardement à l'attaque du village de Vesles-et-Caumont fortement occupé et garni de mitrailleuses dont il s'est emparé de haute lutte.
Continuant sa progression au son de la charge sonnée par tous les clairons du bataillon, a enlevé la ferme de "Petit Caumont" en se jetant vers sa droite s'est emparé d'un point d'appui important.
Fortement contre attaqué dans la soirée, a maintenu intacte la position conquise dans la journée, a fait 50 prisonniers, pris 30 mitrailleuses lourdes et légères et des fusils anti-tanks.
Maréchal FOCH"
of
"25 oktober 1918 - 25 oktober 1998 - Naar het 4th Pacific Battalion - The Grateful Commune"
"Op bevel van het 10e Leger
De maarschalk van Frankrijk, opperbevelhebber van de legers van het Oosten, besloot op 30 november 1918 dat de IV B.M.P. zou worden vermeld in de volgorde van het 10e Leger met de volgende reden:
Op 25 oktober 1918 haastte commandant GONDY zich onder bevel van zijn chef onder een hevig bombardement om het zwaar bezette dorp Vesles-et-Caumont aan te vallen, dat zwaar bezet was en vol versperringen stond.
's Avonds een sterke tegenaanval uitgevoerd, de overdag veroverde positie intact gehouden, 50 gevangenen gemaakt, 30 zware en lichte machinegeweren en antitankgeweren meegenomen.
Maarschalk FOCH"

Missy-lès-Pierrepont lag destijds ver achter de linies in door de Duitsers bezet gebied. Dit is de toegang tot de plaatselijke begraafplaats.

Aan de achterzijde van de begraafplaats zijn de resten van een Duitse begraafplaats zichtbaar.

De tekst is tegenwoordig nauwelijks leesbaar (mei 2023):
Unseren Deutschen Kameraden für ihr Vaterland gestorben 1914-1915"
en op de voet:"Errichtet von der Kriegslazarett Abteilg XIX"

Het duidelijk herkenbare Duitse kruis bovenaan het monument.

De plek op de lokale begraafplaats achter de burgergraven.

 

-V-

Terug naar top